Condensator

Condensator warmtewisselaar, die warmte uit het koelsysteem verwijdert. In het proces krijgt ze een hete, hoge druk koelgas uit de compressor en verandert in een vloeistof bij lage temperaturen. Warmte van het koelmiddel wordt overgedragen naar de lucht of het water dat door de condensorspiraal stroomt.

In derde module GTAC rechts Koelcyclus, hebben we aangetoond dat als een functie van vier hoofdcomponenten van het koelsysteem kan worden aangegeven op de druk-enthalpie (PH) grafiek. Dit stelt ons in staat om op het eerste gezicht veranderingen in druk, de verzadigingstemperatuur en enthalpie van het koelgas te zien, terwijl het door elk van de vier componenten gaat. Deze PH-grafiek laat zien dat de condensator het oververhitte gas op hoge temperatuur en druk uit de compressor haalt, in overeenstemming met paragraaf 3, en een deel van zijn warmte verwijdert. De druk in het koelmiddelcircuit is bijna constant, maar de enthalpie is aanzienlijk lager. Tijdens het proces van gas veranderde vloeistof. Hij verlaat de condensor in punt 4, als hoge druk, de onderkoelde vloeistoffen met relatief hoge temperatuur, die op de vloeistoflijn op de meter zullen bewegen.

Elk van de meerdere koelmiddelcircuits of -banen, de condensator werkt gelijktijdig. Hier wordt een circuit in de luchtgekoelde condensor weergegeven. Vinnen die het vierkante oppervlak van buizen vergroten om de warmte-uitwisseling te verbeteren, zijn verwijderd om het gemakkelijk te maken om te zien wat er in de condensorbuizen gebeurt. Verwijdering van gas uit de compressor wordt door het hete gas geleid in de heetgastitel van de condensator. Titel verdeelt het over een paar circuits, zoals hier getoond.

Gas komt in circuits en gaat terug en door de spoel. Tijdens het afvoeren van de warmte wordt het gaskoelmiddel door de pijpenwanden, luchtkoeler (water, watergekoelde condensor), over het oppervlak van de warmtewisselaar geleid. Koelmiddel dat afkoelt en condenseert, verandert van een gas in een vloeistof. De vloeistof wordt verzameld in een vloeistofkop die aan de uitgang van elk circuit is bevestigd en met behulp van de vloeistofleiding naar de ingang van het meetapparaat wordt geleid.

Deze tabel toont het typische effect van luchtgekoelde condensor voor R-22 met een buitentemperatuur van 95F. We zijn ervan uitgegaan dat er een drukverschil is van het koelmiddel vanaf het moment dat hij de compressor verlaat tot ze de condensor verlaat. In feite zal er een lichte drukafname zijn die wordt veroorzaakt door de stromingsweerstand in de heetgasleiding en de spanningscondensator zelf.

Warmtewisseling wordt uitgevoerd door een condensator die uit drie fasen bestaat: koeling, condensatie en onderkoeling. De eerste stap is het verwijderen van oververhitting van het koelmiddel dat de condensor binnenkomt. Het is het verstandige warmteoverdrachtsproces, omdat de temperatuur tot verzadiging daalt zonder de toestand te veranderen. Gas van de compressorafvoer komt de condensor binnen onder drukcondensor. Deze druk komt overeen met de 120F-verzadigingstemperatuur die hier wordt weergegeven, is voor het PH-schema. De werkelijke temperatuur van het gas is 165F, wat, zoals u ziet, rechts van de verzadigde damplijnen in het oververhitte gaskaartgebied optreedt. Het koelgas beweegt naar links in het diagram, verliest warmte en bereikt de verzadigde stoomgascurve. Daling van de enthalpie van het koelmiddel in dit proces is ongeveer 14% van de totale verandering die optreedt in de condensor.

In de tweede stap verandert de verzadigde damp in een verzadigde vloeistof die bij een constante temperatuur condenseert. Dit latente warmteoverdrachtsproces vereist het grootste deel van het oppervlak van de condensor en verwerpt de overgrote meerderheid van warmte uit het systeem. Deze veranderingstoestand die we "condensatie" noemen is voltooid wanneer het koelmiddel de toestand van verzadigde vloeistof bereikt. Daling van enthalpie veroorzaakt door condensatie van verzadigde vloeistof met koelmiddeldamp is ongeveer 81% van de totale verandering die optreedt in de condensor.

In de derde en laatste stap wordt de verzadigde vloeistof bij constante druk verlaagd, waardoor een onderkoeling van het koelmiddel ontstaat. Het is het verstandige warmteoverdrachtsproces. Verzadigde vloeistof, geproduceerd door condensatieproces, blijft warmte verliezen en blijft bij ongeveer dezelfde condensatiedruk in temperatuur dalen. In het onderkoelde gebied lopen de temperatuur verticaal, zodat de temperatuur van het koelmiddel snel daalt naarmate de enthalpie van het koelmiddel blijft dalen. De afname in enthalpie, geïnduceerde hypothermie verzadigde vloeistof is slechts ongeveer 5% van de totale verandering die optreedt in de condensor.

Zelfs onderkoeling voert slechts een klein deel van de totale warmtewering uit, het is om twee redenen belangrijk. Ten eerste zorgt het voor de normale werking van vloeistof meetapparaat en verdamper. Ten tweede voegt hij ongeveer 1 / 2% van de totale systeemkoelcapaciteit toe in de mate van onderkoeling. Normaal airconditioningsysteem levert ongeveer 15 graden hypothermiepiek (ontwerp) van vermogen. Dit resulteert in ongeveer 7 1 / 2% (15F x 1 / 2% per graad) extra capaciteit voor wat van het systeem kan worden verwacht zonder hypothermie. Hoewel de meeste systemen onderkoeling in de condensator uitvoeren, kan dit ook worden gedaan met behulp van een afzonderlijke stroomafwaarts van de warmtewisselaar ...