BOUW VAN LUCHTSPOELEN

De buis. Buizen, pijpen, die een koelmiddel omsluiten. De meest gebruikte materialen voor buizen van koolstofstaal, koper, aluminium en roestvrij staal. Als ammoniak als koelmiddel een van de vier materialen, behalve koper, kan worden gebruikt, en de meeste Halocarbon-systemen worden gebruikt met een spoel met koperen buizen. De meest voorkomende maten stalen spiraalbuizen voor ammoniak 3/4, 7/8 en 1, hoewel ook 5/8 inch buizen worden gebruikt. Voor kleine chladonspoelen worden soms koperen leidingen van 1/2 inch gebruikt.

Buis platen. Aan het einde van elke rol ondersteunt een zware plaat een buis met gaten waar de buis doorheen gaat. Afbeelding van deze gaten om te bepalen of de leidingen in lijn of versprongen zijn. Spoelelementen Afb. 6.14 tonen een dambordpatroon voor pijpen. Spoel met verspringend lamellenpatroon is een iets verbeterde warmteoverdracht, maar gaat ten koste van een lichte toename van de luchtdruk.

De vinnen kunnen spiraalvormig om de buis worden gewikkeld en vervolgens in de buis worden geplakt. Veel waarschijnlijker is echter het gebruik van een plaat of platte ribben, zoals aangegeven in Fig. 6.14. Beschikbare materialen voor deze vinnen zijn dezelfde als voor pijpen, evenals de typische combinatie van pijp/ribbenmaterialen:

• koperen buis/aluminium vin voor halocarbons luchtkoeler
• aluminium buis/aluminiumvin voor luchtkoelspiraal Halocarbon of ammoniak
• koolstofstaal, pijpen/koolstofstalen vin voor luchtkoelbatterij met behulp van ammoniak, freon, koelvloeistoffen of water in de pijpen
• roestvaststalen buis, roestvaststalen lamel, wanneer de speciale reinigingsvoorzieningen aan de luchtzijde vereist zijn

Roestvrij staal wordt meestal alleen gebruikt bij zeer lage temperaturen, waar een corrosieve atmosfeer heerst of wanneer periodieke reiniging noodzakelijk is. De thermische geleidbaarheid van minder dan koolstofstaal, dat zelf ongeveer een vierde is van dat van aluminium. De kosten van een roestvrijstalen spoel, misschien vijf of meer keer die van een stalen spoel van vergelijkbare grootte.

Toepassing van met name coil of deze mat wordt, bepaalt grotendeels de afstand tussen de ribben. De airconditioningspoelen van dunne aluminium platen, interval kan $ 470 m (12 vinnen per inch, FPI) zijn, terwijl de industriële spoelen meestal worden gebouwd met 118 158 vinnen / m (3 of 4 FPI). Spoelen die dienen op plaatsen waar de temperatuur onder nul is, hebben in de regel een vinafstand van 118 m (3 per inch).

Verlijmen van vinnen van buizen. Randen moeten een goede relatie vormen met de handset, anders is er geen extra weerstand tegen een warmteoverdracht door luchtspleten. Stalen buis staal/vin coil, gegalvaniseerd, dat is het proces waarbij de hele coil ondergedompeld wordt in gesmolten zink. Zink beschermt oppervlakken tegen corrosie en maakt ook een effectieve communicatie tussen buis en vin mogelijk. Voor niet-gegalvaniseerde spoelen zetten buizen in de regel uit tegen de kraagvin en zorgen voor een goede pasvorm. Buizen zetten meestal uit, waardoor een getemperde bal aan het uiteinde van de as door de buis heen ontstaat nadat vinplaten op de buizen zijn geplaatst.

Circuit spoelen. In Halocarbon-koelmiddelen met directe expansiehaspels moet de algemene richting van de koelmiddelstroom door de kettingen in een tijdje naar beneden naar de overstroomde batterij om goed te functioneren, de algemene richting van de koelmiddelstroom naar boven gericht zijn. Geforceerde vloeistofrecirculatie van de batterij kan worden kortgesloten of als een stroom van beneden naar boven (bottom feed), of van boven naar beneden (top feed), zoals getoond in Fig. 6.15. De spoelontwerper kiest de lengte van de ketting, zodat wanneer het koelmiddel met een geschikte snelheid stroomt, er genoeg warmte door het circuit gaat om de gewenste fractie van het koelmiddel te verdampen.

Gaten in spoelen voor vloeistofrecirculatie. Eén koudemiddelcircuit op rollen Fig. 6.15 bestaat uit zes doorgangen en terug door de batterij. Er zijn een aantal parallelle doorgangen en de bovenste kettingen in de spoel krijgen waarschijnlijk onvoldoende vloeistofstroom. Om te streven naar een uniforme verdeling van de koelmiddelstroom, bevinden de gaten zich aan de ingang van elk circuit, zoals getoond in de context van Fig. 6.15a. Deze gaten, zoals weergegeven in Fig. 6.16, zijn dunne metalen schijven met een gat. Gaten bevinden zich in de regel excentrisch onderaan, zodat de olie die zich tijdens het koelen in de Bay ophoopt, gemakkelijker uit de batterij kan stromen tijdens het ontdooien met gas. Vaak is de diameter van de boring groter voor de bovenste circuits om een ​​gelijkmatige verdeling van het koelmiddel te bereiken.

Lekbak voor lage temperatuur van de batterij. Alle batterijen zijn uitgerust met een opvangbak, omdat bij de normale werking van de koelbatterij, die werkt bij temperaturen boven nul, een deel van de waterdamp uit de lucht condenseert. Dit condensaat wordt afgevoerd en krijgt een handige bestemming. Batterijen met een temperatuur onder nul moeten regelmatig worden ontdooid, en opnieuw is de lekbak nodig om gesmolten rijp op te vangen en af ​​te tappen. De afvoerbak moet warm zijn, dus als het ijs gesmolten is, kan het niet opnieuw worden ingevroren, en als de methode wordt ontdooid, is er een heet gas (zie C. 6.22) warmtebron, beschikbaar voor pallet. Afb. 6.17 laat zien dat het hete gas, dat de batterij bereikt om te ontdooien, eerst door leidingen in de opvangbak ging. Heet gas komt eerst in de opvangbak en stroomt vervolgens door de spoel om te ontdooien.

..