Konstrukcja parownika
Charakterystyka konstrukcyjna wyparka są wybierane tak, aby zmaksymalizować szybkość wymiany ciepła, powrotu oleju i wydajność cyklu, jednocześnie minimalizując koszty i ryzyko uszkodzeń podczas zamrożenia i wymagań konserwacyjnych. Trzy główne struktury w konstrukcja parownika z gołych rur, powierzchni żebrowanych płytowo i rur. Parowniki z gołymi rurami, zwane powierzchnią pierwotną, parownikami, ponieważ cała ich powierzchnia wymiany ciepła styka się fizycznie z parowaniem chłodziwa. Parowniki płytowe i rurowe nazywane są powierzchniami wtórnymi parowników, ponieważ ich żebra nie mają bezpośredniego kontaktu z czynnikiem chłodniczym. W tej konstrukcji do rur przymocowane są płyty lub żeberka, przez które ciepło przepływa od krawędzi do powierzchni pierwotnej w celu uzyskania czynnika chłodniczego.
Parowniki z gołą rurą
Wężownice parownika z gołą rurą są dostępne w różnych rozmiarach, kształtach i konstrukcjach. Z reguły po to, aby spełnić wymagania aplikacji. Ogólną formą gołych cewek są umieszczone płaskie zygzaki, owalne puzony i spirale. Parowniki z gołymi rurami zbudowane z rur lub rurek stalowych, miedzianych lub aluminiowych. Rura stalowa jest stosowana w dużych przemysłowych i komercyjnych parownikach magazynujących oraz tych stosowanych w układzie chłodniczym amoniakalnym. Do produkcji małych parowników wykorzystywane są rury miedziane i aluminiowe, przeznaczone do stosowania w jednostkach mieszkalnych i komercyjnych wykorzystujących inne czynniki chłodnicze niż amoniak...
|
Parowniki