Soğutucu Akışkan Yağları

Tutar soğutucu akışkandaki nem Yağ, içinden bir elektrik akımının akışına karşı direnci ile ölçülebilir. Bu dielektrik özellikler olarak bilinir. İyi soğutucu yağ, 25 000'e karşı minimum dielektrik değerine sahip olmalıdır. Soğutucu yağa geçilebilecek başka bir test, buz kütlesi testi olarak bilinir. Bu test, tamamen karışabilen (karışım) soğutucu akışkanların yağları için kullanılır. (Bu soğutucuların örnekleri R-11, R-12 ve R-22.) Soğutucu akışkanın% 10'inin yağının% 90'i ile karıştırılmasıyla yapılan testler. Kapalı bir cam tüpte karıştırın. Daha sonra topaklanma (bulutlu) artık mumu görünene kadar yavaşça soğutuldu. Bunun gerçekleştiği maksimum sıcaklık kütle noktası olarak yazılmıştır.

Yağ viskozitesi sıcaklıkla değişir. Çok düşük sıcaklıklarda yağ dökülmez ve sert plastiklerden biri olabilir. Yağın akacağı sıcaklığa akma noktası denir. Bu sıcaklık Fahrenheit veya Santigrat derece cinsinden kaydedilir.

Yağ salgınları aşağıdaki gibi belirlenebilir. Yağ sayısı açık kaplarda yavaşça ısıtılır. Termometre, yağın sıcaklığını ölçmek için kullanılır. Yanan mumlar veya başka bir alev, ısıtıldığında yağı yüzeye çıkardı. Yağın yanık yüzeyinden veya flaş yağı çıkıntısından buharlaşma sıcaklığı.

Soğutucu akışkan yağları bazen köpürmeyi azaltmak için çok az sayıda köpük önleyici inhibitör içerir. Kompresör parçaları bazen yağlamayı iyileştirmek için fosfatlama işlemi uygulanır. Trikresil fosfat, yağlamayı geliştirmek için soğutucu yağlar da eklenir.

Yeni yedek soğutucuların bazıları farklı tip yağlar gerektirir. Mineral yağ bazlı kayganlaştırıcılar kullanılabilir. Bu soğutucular için tasarlanan yağlayıcılar arasında poliol ester, alkil benzen ve polialkilen glikol bulunur. Mineral yağ gibi yağlama maddeleri için test prosedürleri. Yukarıda açıklandığı gibi Flo kontrol noktası kolayca kullanılabilir. Sentetik soğutucu akışkan sıkıştırma yağları, soğutucu akışkanlarla çözülür. Metal, tel kaplama vb. Dahil olmak üzere her türlü malzemeyle uyumludur.