Skraplacze chłodzone powietrzem

Rys. 8-1 pokazuje proces chłodzenia skraplacza chłodzonego powietrzem. Rysunek 8-2 pokazuje niektóre z nich różne typy sprężarek oraz skraplacze montowane jako jednostka. Jednostki te mogą znajdować się poza chłodzoną przestrzenią. Taki układ umożliwia odprowadzanie gorącego powietrza z chłodzonej przestrzeni. Należy pamiętać, że kondensator ma wentylator z dużymi łopatkami, który wydmuchuje powietrze przez płytki kondensatora. Żebra przymocowane do cewek z rurki miedzianej lub aluminiowej. Rurki domów z ciekłych i gazowych oparów. Gdy dmuchane styki powietrza stykają się, chłodzi je. Ciepło ze sprężonego gazu do rurociągu przenosiło w ten sposób chłodnicę żeber.

Ciepło powstaje na parach czynnika chłodniczego w skondensowanym środowisku obejmuje zarówno ciepło pochłaniane przez wyparka i ciepło kompresji. Tak więc kondensator zawsze ma obciążenie, czyli sumę tych dwóch ras. Oznacza to, że kompresor powinien obsługiwać więcej ciepła niż generowane przez parownik. Ilość ciepła (Btu) danego kondensatora jest szacowana na ciepło na minutę na tonę wydajności parownika. Kondensatory te są zaprojektowane do różnych temperatur ssania i skraplania.

Im większy obszar oddziaływania kondensatora na przepływający strumień powietrza, tym niższa temperatura czynnika chłodniczego na wylocie skraplacz. Temperatura powietrza opuszczającego okolice kondensatora będzie się różnić w zależności od obciążenia chłodzonego obszaru. Jeżeli parownik odbiera ciepło i przenosi je do kondensatora, kondensator musi przenosić to ciepło w powietrzu przechodzącym nad powierzchnią płyt. Wzrost średniej temperatury skraplania przechodzącej przez skraplacz jest wprost proporcjonalny do kondensatora obciążenia. Jest odwrotnie proporcjonalna do liczby i ciepła właściwego średniej kondensacji.

Aby wykorzystać ciepło, powodując ponowne ochłodzenie pola chłodzenia, powszechną praktyką jest wyszukiwanie kondensatora poza obszarem, do którego są one przeznaczone. Na przykład w klimatyzowanym budynku kondensator znajduje się na dachu lub na płycie zewnętrznej na płaskiej powierzchni (patrz rys. 8-3).

Niektóre skraplacze są chłodzone przez naturalny obieg powietrza. W tym przypadku w domowych lodówkach. Takie naturalne kondensatory konwekcyjne wykorzystują dowolną powierzchnię płytki lub żeber (patrz rys. 8-4).

Chłodzone powietrzem skraplacze, wentylatory są klasyfikowane jako podwozia i zdalne. Montaż na podwoziu pokazano na rys. 8-2. Tutaj kompresor, wentylator i kondensator są montowane jako całość. Widok zdalny pokazano na rys. 8-3. Zdalne skraplacze chłodzone powietrzem można uzyskać w rozmiarach od 1 do ton 100. Typy montażu podwozia są zwykle ograniczone do tony 1 lub mniejszej.