silniki

Większość typów silników indukcyjnych prądu przemiennego. Zazwyczaj są one łatwiejsze i tańsze w budowie niż podobne maszyny prądu stałego. Nie mają przełącznika, pierścieni ślizgowych ani szczotki i nie ma połączenia elektrycznego z wirnikami. Tylko uzwojenie stojana jest podłączone do prądu przemiennego, a następnie, jak wynika z ich nazwy, wytwarza prądy indukcyjne w wirniku. Ogólny i szczególnie prosty kształt wirnika dla tego typu wirnika klatkowego z silnikiem (patrz rys. 7-1). Został tak nazwany ze względu na podobieństwo do koła wiewiórkowego typu bieżni. Asynchroniczny silnik elektryczny na podstawie wirującego pola magnetycznego. Osiąga się to za pomocą kilku pól uzwojeń stojana (biegunów), z których każda jest wzbudzona z sieci prądu przemiennego o napięciu o tej samej amplitudzie i częstotliwości oraz IDP fazy ze źródła napięcia w sąsiednich parach. Rys. 7-2 pokazuje, jak pole magnetyczne obraca się w czterobiegunowej indukcji silnik gdzie napięcie do dwóch par biegunów 90 w fazie ze sobą. Po umieszczeniu wirnika w polu wirującym stojana prądy indukowane tworzą własne pola, które reagują z polem stojana i klikają wokół wirnika.

Należy pamiętać, że niektóre wirniki są pochylone. Wirnik przechyłu odnosi się do kąta między szczelinami przewodu a końcem laminowania wirnika. Z reguły przewodniki są prawie w linii prostej, ale w przypadku wysokiego momentu obrotowego wirnik jest przekrzywiony, co zwiększa kąt przewodników. Termin full tilt określa maksymalną liczbę praktycznych (patrz rys. 7-3). Ryc. 7-4 pokazuje, w jaki sposób wirnik znajduje się w stosunku do stojana i końca dzwonów, utrzymując go na miejscu.

Wiele rodzajów silników prądu przemiennego. Przedstawione tutaj typy to najczęściej spotykane podczas pracy z ogrzewaniem, klimatyzacją, sprzęt chłodniczy.

Silnik jednofazowy z zacienionym biegunem. Używa unikalnej metody, aby rozpocząć obracanie wirnika. Efekt poruszającego się pola magnetycznego jest wytwarzany przez specjalną budowę stojana (patrz rys. 7-5)

Część biegunowej części powierzchni jest otoczona miedzianym pasem zwanym cewką zacieniającą. Pasek powoduje, że pole przesuwa się do przodu i do tyłu po powierzchni elementów biegunowych Na ryc. 7-6 pokazano ponumerowaną sekwencję punktów pokazanej krzywej magnesowania. Gdy zmienne pole stojana zaczyna rosnąć od zera Rys. 7-6 (1), linie rozszerzania siły nad powierzchnią elementu biegunowego i przecinają pasek. Napięcie indukowane w pasku. Wynikowy prąd generuje pole, które przeciwstawia się działaniu tnącemu (i ograniczeniom) pola głównego. Ta akcja powoduje określone akcje. Gdy pole jest zwiększane od zera do 90, duża część linii pola magnetycznego koncentruje się w niecienistej części bieguna Ryc. 7-6 (1). W regionie 90 osiąga maksymalną wartość. Ponieważ linia energetyczna przestała się rozszerzać, a pole elektromagnetyczne (EMF) jest indukowane w pasie, a nie wytwarzane jest przeciwne pole magnetyczne. W rezultacie główne pole równomiernie rozmieszczone na biegunach, jak pokazano na ryc. 7-6 (2).

90 180, główne pole zaczyna się zmniejszać lub rozpadać w środku. W polu generowanym w pasku przeciwstawia się polu zawalenia. Efektem jest koncentracja linii energetycznych w zacienionej części biegunów, jak pokazano na ryc. 7-6 (3).

Należy pamiętać, że 0 Główne pole 180 przesunęło się nad osobą słupową z nie zacienionej zacienionej części. 180 360main przechodzi przez te same zmiany, co w 0 180. Jednak jest teraz w przeciwnym kierunku. Rys. 7-6 (4). Kierunek pola nie wpływa na sposób zacienienia. Ruch w tej samej dziedzinie, w drugiej połowie herc, tak jak w pierwszej połowie, Hertz.

Ruch w polu i z powrotem w cienie i bez cieniowania powoduje słaby moment. Ten punkt służy do uruchomienia silnika. Ze względu na niski moment rozruchowy silniki z zacienionym biegunem są budowane tylko w małych rozmiarach. Działają na urządzeniach takich jak wentylatory, timery i dmuchawy.