Mieszanki czynnika chłodniczego i poślizg
Wiele mieszanin czynników chłodniczych lub mieszanin dwóch lub więcej poszczególnych substancji. Mieszaniny mogą być azeotropami, w pobliżu azeotropów lub zeotropów. Azeotropy wykazują wrzenie, ściśle mówiąc, pod pewną presją, ale mimo to można je uznać za pojedynczą substancję. Pierwszy azeotropowy czynnik chłodniczy było CFC, R502, więc stosowanie mieszanek czynników chłodniczych nie jest nowe. Tam, gdzie zmiany temperatury wrzenia w trakcie stałego ciśnienia proces przygotowania różnych temperatur parowania i kondensacji istnieją na etapie procesu zmiany.
R407C jest najczęściej stosowanym zeotropem. Odwołując się do rysunku 3.5, w postaci znanej pary cykl kompresji nie zmieniaj, jak pokazano. Stałe procesy P1, parowanie i P2 przedstawiają linie poziome i linie o stałej temperaturze, które są teraz nachylone. Temperatura, w której rozpoczyna się kondensacja, nazywana jest punktem rosy, oznaczonym tutaj jako T2 (Dew).
W miarę postępu kondensacji temperatura spada do T2 (Bubble), więc temperatura punktu rosy T2 40C odpowiada temperaturze wrzenia, około 34C. temperatura w procesie parowania zmienia się z T1 (Parownik) T1 (Rosa), ponieważ lżejsze składniki mieszaniny, R32 i R125, odparowują najlepiej na R134a, a pozostała ciecz staje się bogata w R134a, jej temperatura wrzenia stopniowo wzrasta, aż cała ciecz wyparuje. Należy pamiętać, że nie oznacza to, że lżejsze elementy gotują się, pozostawiając płyn R134a na koniec procesu. Skład przesunięcia w tym procesie jest ograniczony i dość mały. Dalsze przegrzanie następuje wtedy po całkowitym odparowaniu, wzrost temperatury Ts jest temperaturą ssania w kompresor.
Poślizg temperatury może być wykorzystany do poprawy wydajności instalacji dzięki poprawnej rejestracji wymienniki ciepła. Problemy związane z mieszaninami polegają na tym, że wyciek czynnika chłodniczego może prowadzić do zmian udziału składników w mieszaninie. Zmiany są jednak niewielkie i mają niewielki wpływ na wydajność. Poniższe zalecenia dotyczą stosowania mieszanin:
- РћР ± РсЂЂѓѓґґЅѕЅЅЅЅЅЅЅЅЅЅЅ Ѕ ° ° zawsze powinien być ładowany z fazy ciekłej, w przeciwnym razie stężenie składników będzie nieprawidłowe.
- Należy unikać wnikania powietrza.
- Mieszanki, które mają poślizg o dużej temperaturze, większy niż w 5 (K), nie powinny być stosowane w przypadku parowników zalewanych.
Niektóre mieszanki ślizgają się mniej niż 2 K. Są one nazywane „w pobliżu azeotropów”. Ze względów praktycznych można je traktować jako pojedyncze chemikalia. Przykłady R404A i R410A .....
|