Η επίδραση της θερμοκρασίας της συμπύκνωσης στην απόδοση του συμπιεστή
Σε γενικές γραμμές, το συμπιεστή ψύξηςΗ χωρητικότητα μειώνεται καθώς αυξάνεται η θερμοκρασία συμπύκνωσης. Η αύξηση της θερμοκρασίας συμπύκνωσης μειώνει τη θεωρητική και πραγματική ικανότητα ψύξης συμπιεστής. Θυμηθείτε ότι ο θεωρητικός συμπιεστής έχει έναν όγκο εργασίας ίσο με τον όγκο εργασίας του και το ζεύγος αναρρόφησης πυκνότητας δεν εξαρτάται από τη θερμοκρασία συμπύκνωσης. Συνεπώς, η θεωρητική μάζα του ψυκτικού που μετατοπίζεται από τον συμπιεστή παραμένει σταθερή σε όλες τις θερμοκρασίες συμπύκνωσης και η θεωρητική ψυκτική ικανότητα είναι μόνο συνάρτηση του ψυκτικού αποτελέσματος ανά μονάδα μάζας του ψυκτικού που κυκλοφορεί. Βάσει αυτών των παραδοχών, η διαφορά στη θεωρητική ψυκτική ικανότητα του συμπιεστή σε δύο θερμοκρασίες συμπύκνωσης προκύπτει από τη διαφορά στην επίδραση ψύξης ανά μονάδα μάζας.
Η μείωση της πραγματικής ικανότητας ψύξης μπορεί να αποδοθεί στη μείωση της ογκομετρικής απόδοσης και της επίδρασης του συστήματος ψύξης. Αυξήστε τη θερμοκρασία συμπύκνωσης, ενώ η θερμοκρασία αναρρόφησης παραμένει σταθερή, αυξάνει τον λόγο συμπίεσης, μειώνοντας το ογκομετρικό απόδοσης του συμπιεστή.
Επομένως, ο πραγματικός όγκος κατανάλωσης ατμού που μετατοπίζεται από τον συμπιεστή μειώνεται. Συνεπώς, παρόλο που η πυκνότητα του ατμού που προέρχεται από τον συμπιεστή είναι η ίδια σε όλη τη θερμοκρασία συμπύκνωσης, η πραγματική ροή μάζας του συμπιεστή που απελευθερώνεται με ψυκτικό μειώνεται όσο μειώνεται η ογκομετρική απόδοση.
Οι υψηλές θερμοκρασίες αποβολής είναι ανεπιθύμητες και αποφεύγονται όποτε είναι δυνατόν. Υψηλότερες θερμοκρασίες εκφόρτισης αυξάνουν τη θερμοκρασία των τοιχωμάτων του κυλίνδρου και την αναρρόφηση υπερθερμαίνω ατμού, που έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην απόδοση του συμπιεστή. Οι υψηλές θερμοκρασίες απόρριψης αυξάνουν επίσης το ρυθμό σχηματισμού άνθρακα και οξέος στο σύστημα. Η αύξηση της θερμοκρασίας της συμπύκνωσης αυξάνει επίσης την ισοεντροπική θερμοκρασία παροχής, αυξάνοντας την ποσότητα εργασίας που πρέπει να γίνει με τη βοήθεια του συμπιεστή. Εξετάστε δύο συστήματα με τις ίδιες μετατοπίσεις του συμπιεστή. Μια μονάδα λειτουργεί με θερμοκρασία συμπύκνωσης 100 F (37.8C) και η άλλη λειτουργεί με τη θερμοκρασία συμπύκνωσης 120 F (48.9C). Αν και οι συμπιεστές εμβολοφόρων αυτών, αυξάνοντας την θερμοκρασία εξαντλητικής εκκένωσης 1F (0.56C) εμφανίζεται στο λειτουργικό σύστημα στο 120F (48.9C).
Αν και οι συμπιεστές εμβολοφόρων αυτών, αυξάνοντας την θερμοκρασία εξαντλητικής αποβολής 1F (0.56C) εμφανίζεται στο λειτουργικό σύστημα στο 120 F (48.9C). Το σύστημα λειτουργεί σε θερμοκρασία εκροής 121F (49.4C). Η αύξηση είναι συνέπεια της μεγάλης ποσότητας εργασίας που απαιτείται, τόσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία συμπύκνωσης και η σχετική αύξηση του βαθμού συμπίεσης. Η θερμοκρασία συμπύκνωσης αυξήθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε ο λόγος συμπίεσης να μην αλλάξει, η αλλαγή της θερμοκρασίας απόρριψης θα ήταν η ίδια με αυτή που συμβαίνει στη θερμοκρασία συμπύκνωσης. Αυτή η απάντηση μπορεί να γίνει αν η θερμοκρασία της αναρρόφησης αυξήθηκε αναλογικά από τη θερμοκρασία συμπύκνωσης 20F (11.1C), υποστηρίζοντας έτσι τη συμπίεση.
Η απώλεια του συμπιεστή και η ισχύς σε σχέση με την αύξηση της θερμοκρασίας, ο κύκλος συμπύκνωσης είναι πιο σοβαρός όταν η θερμοκρασία της διαδικασίας αναρρόφησης είναι χαμηλότερη. Αυξήστε τη θερμοκρασία συμπύκνωσης από 100 σε 120F (37.8 σε 48.9C) όταν ο κύκλος εργασιών στη θερμοκρασία κορεσμού 40F (4.4C) μειώνει τη θεωρητική χωρητικότητα του συμπιεστή κατά 13% και την πραγματική απόδοση του συμπιεστή κατά 20%. Ωστόσο, οι απώλειες στη θεωρητική χωρητικότητα του συμπιεστή στον κύκλο 10F είναι 14% και οι απώλειες στην παραγωγικότητα του συμπιεστή είναι 21%. Η μείωση της ογκομετρικής απόδοσης είναι υπεύθυνη για το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης της πραγματικής χωρητικότητας του συμπιεστή όταν η θερμοκρασία συμπύκνωσης είναι υψηλότερη ...
|
Βιομηχανικά