Ψύξη θερμόσυφων
Το σύστημα κλιματισμού που χρησιμοποιεί πηνία ανεμιστήρα, επαγωγικές μονάδες ή οροφές με απλή ψύξη απαιτεί το κρύο νερό όλο το χρόνο. Ως εναλλακτικό ατμό συμπίεσης του λειτουργικού συστήματος κατά τον παραδοσιακό τρόπο, το χειμώνα μπορείτε να αλλάξετε τον συμπιεστή και να βασιστείτε στη φυσική κυκλοφορία του ψυκτικού μέσου μεταξύ του εξατμιστή και την συμπυκνωτής, υπό ευνοϊκές συνθήκες, απόδοση, ενώ μία από τις μορφές ενός σωλήνα θερμότητας. Εκ. Εικ. 9.9. Ο πυκνωτής βρίσκεται πάνω από τον εξατμιστή και το συμπιεστής και η βαλβίδα εκτόνωσης διέρχεται προσωρινά από. Το νερό ψύχεται στον εξατμιστή προκαλώντας την εξάτμιση υγρού ψυκτικού υγρού και τη μετανάστευση στον συμπυκνωτή υπό διαφορά πίεσης που αντιστοιχεί στην υψηλότερη θερμοκρασία στον εξατμιστή (αυτός που παγώνει) και χαμηλότερη θερμοκρασία στο ψυγείο.
Ο ατμός συμπυκνώνεται στην κρύα ροή αέρα ή στο ρεύμα της υδάτινης οδού στην εξωτερική επιφάνεια της ανταλλαγής θερμότητας, ο συμπυκνωτής και το ψυκτικό υγρό ρέουν με βαρύτητα πίσω στον εξατμιστή. Τρεις θύρες, η θέση δύο βαλβίδων στο A και b πρέπει να μετατραπούν στις κατάλληλες θέσεις.
Ψύξη θερμόσυφων αναπτύχθηκε για πρώτη φορά σε 1984, σύμφωνα με τους Pearson (1990) και Blackhurst (1999) και έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία σε συμβατικά ψυκτικά μέσα. Δεδομένου ότι το 1997 έχει επίσης εφαρμοστεί για χρήση με αμμωνία ως ψυκτικό, ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στην ασφάλεια, σύμφωνα με τα πρότυπα BS 4434, 1989.
Ο Pierson (1998) σημειώνει ότι η ανταλλαγή θερμότητας στους σωλήνες επιφανείας χαλκού-νικελίου μπορεί να ενισχυθεί παρέχοντας κάλυψη που αυξάνει τον αριθμό των θέσεων πυρήνωσης στην επιφάνεια. Ισχυρίστηκε ότι η θερμική αγωγιμότητα μπορεί να αυξηθεί περισσότερο από τρία. Όταν σχεδιάζεται, εγκαθίσταται και τίθεται σε λειτουργία σωστά, η ψύξη παρέχει έναν πολύ αποτελεσματικό τρόπο λειτουργίας των συστημάτων ψύξης, κλιματισμού. Ο συμπιεστής δεν ξεκινά όταν οι τοπικές καιρικές συνθήκες επιτρέπουν την ελεύθερη ψύξη και τη μετάβαση μέσω του συμπιεστή για ελεύθερη ψύξη μπορεί να είναι αυτόματη ...
|